Okuyanın O Gün Öldürülmeyeceği Rivayet Edilen 2 Ayet

Özet: Bu yazıda, Tevbe Suresi’nin son iki ayetinin faziletleri, özellikle okuyan kişiyi Allah’ın izniyle o gün başına gelebilecek tehlikelerden ve öldürülmekten koruduğuna dair rivayetler incelenmektedir. Ayetlerin Arapça metni, okunuşu, anlamı ve ilgili kaynaklar sunulmaktadır.

Allah’ın Koruması (Hıfz-ı İlahi) ve Tevekkül

Kâinatın yegâne sahibi ve yöneticisi olan Allah Azze ve Celle, kullarına karşı sonsuz merhamet sahibidir. O, dilediği kulunu dilediği tehlikelerden korumaya muktedirdir. İslam inancında Allah’ın korumasına sığınmak ve O’na güvenip dayanmak (tevekkül etmek) imanın temel esaslarındandır. Rabbimiz Kur’an-ı Kerim’de, “Eğer Allah size yardım ederse, sizi yenecek yoktur. Eğer sizi yardımsız bırakırsa, O’ndan sonra size kim yardım edebilir? Müminler, ancak Allah’a tevekkül etsinler.” (Âl-i İmrân, 3/160) buyurarak tevekkülün önemine işaret eder.

Mümin, başına bir musibet geldiğinde sabreder, bir nimete kavuştuğunda şükreder ve her durumda Allah’a sığınır. Bilir ki, O’nun izni olmadan hiçbir zarar dokunmaz ve hiçbir fayda elde edilemez. Bu teslimiyet, mümini dünyevi korku ve endişelerden arındırır, ona manevi bir güç ve huzur verir.

Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) de hayatı boyunca Allah’a tam bir teslimiyet göstermiş ve bizlere en güzel tevekkül örneği olmuştur. Zorluklar karşısında asla yılgınlığa düşmemiş, her zaman Allah’ın yardımına güvenmiştir. Hicret yolculuğunda Sevr Mağarası’nda müşrikler tarafından etrafları sarıldığında, yanındaki Hz. Ebû Bekir’e (radıyallahu anh) söylediği şu sözler, O’nun tevekkülünün zirvesini gösterir: “Üzülme! Allah bizimle beraberdir.” (Tevbe, 9/40).

Allah Teâlâ, kullarının Kendisine sığınması ve dua etmesi için çeşitli yollar göstermiştir. Kur’an-ı Kerim okumak, dua etmek, zikir çekmek bu yollardan bazılarıdır. Özellikle bazı ayet ve surelerin okunmasının, Allah’ın izniyle belirli sıkıntılardan, tehlikelerden ve nazardan korunmaya vesile olduğu rivayet edilmiştir.

Okuyanı Koruması Ümit Edilen Ayetler: Tevbe Suresi 128-129

Bu bağlamda, Tevbe Suresi’nin son iki ayeti olan 128. ve 129. ayetlerin okunmasının faziletine dair çeşitli rivayetler bulunmaktadır. Bu rivayetlerden bazılarında, bu ayetleri okuyan kimsenin o gün öldürülmeyeceği veya başına ciddi bir bela gelmeyeceği ümit edilir.

Bu konudaki rivayetlerden biri, Ebu’d-Derdâ (radıyallahu anh) kanalıyla Peygamber Efendimiz’e (sallallahu aleyhi ve sellem) dayandırılan şu sözlerdir: “Kim her gün sabah ve akşam yedişer defa ‘Hasbiyallâhu lâ ilâhe illâ hû, aleyhi tevekkeltü ve hüve Rabbü’l-arşi’l-azîm’ (Allah bana yeter. O’ndan başka ilâh yoktur. Ben O’na tevekkül ettim. O, yüce Arş’ın Rabbidir) derse, dünya ve âhiret işlerinden kendisine üzüntü veren her şeye Allah kâfi gelir.” (Ebû Dâvûd, Edeb, 100-101; İbnü’s-Sünnî, Amelü’l-Yevm ve’l-Leyle, No: 71).

Bu hadis-i şerif, doğrudan “öldürülmeme” ifadesini içermese de, Allah’ın okuyan kişiye dünya ve ahiretle ilgili her türlü sıkıntı ve üzüntüye karşı “yeterli olacağını” (kâfi geleceğini) müjdelemektedir. Allah’ın bir kuluna kâfi gelmesi, O’nun o kulu her türlü şerden, tehlikeden ve musibetten koruması anlamına gelir ki, buna öldürülme tehlikesi de dahildir.

Bazı tefsir ve fazilet kitaplarında ise daha doğrudan ifadelerle bu ayetleri okuyanın o gün öldürülmeyeceğine veya demir (silah) darbesiyle ölmeyeceğine dair rivayetlere yer verilir. Örneğin, İmam Kurtubî’nin “el-Câmi’ li Ahkâmi’l-Kur’ân” adlı tefsirinde bu ayetlerin faziletine dair çeşitli görüşler aktarılırken, bu tür rivayetlere de işaret edildiği görülür (Kurtubî, VIII, 316-317). Ancak bu tür spesifik rivayetlerin sıhhat derecesi konusunda hadis alimlerinin farklı değerlendirmeleri olabileceğini hatırda tutmak gerekir. Yine de ayetlerin genel muhtevası ve sahih hadislerle sabit olan faziletleri, onların okunmasının Allah’ın korumasını celbetmeye vesile olacağına dair kuvvetli bir kanaat oluşturmaktadır.

Tevbe Suresi 128-129. Ayetler

Bu mübarek ayetler şunlardır:

Ayet 128:

لَقَدْ جَٓاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ اَنْفُسِكُمْ عَز۪يزٌۘ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَر۪يصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِن۪ينَ رَؤُ۫فٌ رَح۪يمٌ

Okunuşu: Lekad câekum resûlun min enfusikum azîz(un), aleyhi mâ anittum harîsun aleykum bil mu’minîne raûfun rahîm(un).

Anlamı: Andolsun, size kendi içinizden öyle bir peygamber gelmiştir ki, sizin sıkıntıya düşmeniz ona çok ağır gelir. O, size çok düşkün, müminlere karşı çok şefkatli ve merhametlidir.

Ayet 129:

فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللّٰهُۘ لَٓا اِلٰهَ اِلَّا هُوَۜ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظ۪يمِ

Okunuşu: Fe in tevellev fe kul hasbiyallâh(u), lâ ilâhe illâ hû(ve), aleyhi tevekkeltu ve huve rabbul arşil azîm(i).

Anlamı: Eğer yüz çevirirlerse de ki: “Allah bana yeter. O’ndan başka hiçbir ilâh yoktur. Ben ancak O’na tevekkül ettim. O, yüce Arş’ın Rabbidir.”

İlk ayet (128), Peygamber Efendimiz’in (sallallahu aleyhi ve sellem) ümmetine olan düşkünlüğünü, şefkatini ve merhametini vurgular. O’nun, bizim sıkıntılarımızdan ne kadar üzüntü duyduğunu ve bizim iyiliğimizi ne kadar çok istediğini anlatır. Bu ayeti okumak, Resûlullah’a (s.a.v.) olan sevgimizi ve bağlılığımızı artırır, O’nun sünnetine uyma şuurumuzu güçlendirir.

İkinci ayet (129) ise, tam bir tevekkül ifadesidir. İnsanlar imandan yüz çevirse bile, müminin sığınağının yalnızca Allah olduğunu, O’nun kendisine yeteceğini ve yalnızca O’na güvenip dayanması gerektiğini beyan eder. “Hasbiyallâh” (Allah bana yeter) ifadesi, tevhidin ve teslimiyetin en özlü ifadelerinden biridir. Bu ayet, mümini her türlü zorluk ve tehdit karşısında Allah’a sığınmaya ve O’nun yardımına güvenmeye teşvik eder. Yüce Arş’ın Rabbi olan Allah’a tevekkül eden kimseyi kimse mağlup edemez.

Tevekkülün Gücü ve Korunma Duaları

Tevbe Suresi’nin son ayetinde geçen “Hasbiyallâh” ifadesi, İslam tarihinde birçok peygamberin ve salih kulun dilinden düşürmediği bir zikir ve dua olmuştur. Rivayete göre, Hz. İbrahim (aleyhisselam) ateşe atılırken son sözü “Hasbiyallâhu ve ni’mel vekîl” (Allah bana yeter, O ne güzel vekildir!) olmuştur (Buhârî, Tefsîr, Âl-i İmrân, 13). Bu teslimiyeti sayesinde Allah, ateşi ona serin ve selametli kılmıştır (Enbiyâ, 21/69).

Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) de Uhud Savaşı sonrası gibi zor zamanlarda bu ayeti (Âl-i İmrân, 3/173) okuyarak Allah’a sığınmıştır. Bu nedenle, “Hasbiyallâhu lâ ilâhe illâ hû, aleyhi tevekkeltü ve hüve Rabbü’l-arşi’l-azîm” zikrini düzenli olarak okumak, Allah’a olan tevekkülü artırır, kalbe güç ve sekinet verir, O’nun korumasını celbeder.

Bu ayetlerin yanı sıra, Kur’an-ı Kerim’de ve hadis-i şeriflerde korunma amacıyla okunması tavsiye edilen başka dua ve sureler de bulunmaktadır:

• Ayetel Kürsi (Bakara, 2/255): Yatmadan önce okuyanın sabaha kadar Allah’ın koruması altında olacağı ve şeytanın yaklaşamayacağı müjdelenmiştir (Buhârî, Vekâlet, 10).
• Felak ve Nas Sureleri (Muavvizeteyn): Her türlü şerden, büyüden, hasetten ve vesveseden Allah’a sığınmak için okunur. Peygamberimiz (s.a.v.) bu sureleri okuyarak Allah’a sığınırdı (Buhârî, Fedâilü’l-Kur’ân, 14; Müslim, Selâm, 46).
• Sabah ve Akşam Duaları: Hadislerde öğretilen çeşitli sabah ve akşam duaları, kişiyi o gün ve gece boyunca Allah’ın izniyle çeşitli tehlikelerden korur. Örneğin, “Bismillâhillezî lâ yedurru mea’smihî şey’ün fi’l-ardı velâ fi’s-semâi ve hüve’s-semîu’l-alîm” (İsmiyle yerde ve gökte hiçbir şeyin zarar veremeyeceği Allah’ın adıyla. O, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir) duasını sabah üç defa okuyana akşama kadar, akşam okuyana sabaha kadar ani bela gelmeyeceği rivayet edilir (Ebû Dâvûd, Edeb, 101; Tirmizî, Deavât, 13).

Bu dua ve zikirleri okurken, sadece dille tekrar etmek yerine, manalarını düşünmek, Allah’ın kudretine ve korumasına tam bir imanla inanmak ve O’na samimiyetle sığınmak esastır.

Son Söz

Rabbimiz, kullarına karşı sonsuz lütuf ve merhamet sahibidir. O, Kendisine sığınanları korur, Kendisine güvenenleri yardımsız bırakmaz. Tevbe Suresi’nin son iki ayeti, hem Peygamber Efendimiz’in (sallallahu aleyhi ve sellem) ümmetine olan şefkatini hatırlatan hem de Allah’a tam bir teslimiyet ve tevekkül dersi veren mübarek ayetlerdir.

Bu ayetleri, özellikle de “Hasbiyallâhu lâ ilâhe illâ hû, aleyhi tevekkeltü ve hüve Rabbü’l-arşi’l-azîm” zikrini sabah ve akşam okumanın, kişiyi dünya ve ahiret sıkıntılarına karşı koruyacağına ve Allah’ın ona kâfi geleceğine dair sahih rivayetler mevcuttur. Bazı kaynaklarda yer alan, okuyanın o gün öldürülmekten korunacağına dair rivayetler ise, bu “Allah’ın kâfi gelmesi” müjdesinin bir yansıması olarak değerlendirilebilir. Zira her şeye gücü yeten ve Yüce Arş’ın Rabbi olan Allah’ın koruması altına giren bir kula kimse zarar veremez.

Ancak unutulmamalıdır ki, asıl olan Allah’a iman etmek, O’na güvenmek ve O’nun emirlerine uymaktır. Duaların ve zikirlerin kabulü, samimiyete ve ihlasa bağlıdır. Bu ayetleri ve diğer korunma dualarını okurken, Rabbimize tam bir teslimiyetle yönelmeli, O’nun korumasına sığınmalı ve her işimizde O’na tevekkül etmeliyiz.

Rabbim, bizleri Kendisine hakkıyla tevekkül eden, her durumda O’na sığınan ve O’nun korumasına mazhar olan bahtiyar kullarından eylesin. Okuduğumuz ayetlerin ve yaptığımız duaların bereketiyle bizleri her türlü şerden, tehlikeden ve musibetten muhafaza buyursun. Âmin.

Kaynakça

• Buhârî, Muhammed b. İsmail. el-Câmiu’s-Sahîh. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
• Ebû Dâvûd, Süleyman b. Eş’as es-Sicistânî. Sünenü Ebî Dâvûd. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
• İbnü’s-Sünnî, Ebû Bekr Ahmed b. Muhammed. Amelü’l-Yevm ve’l-Leyle. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1986.
• Kurtubî, Ebû Abdullah Muhammed b. Ahmed. el-Câmi’ li Ahkâmi’l-Kur’ân. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 2006.
• Müslim, Ebü’l-Hüseyn Müslim b. Haccâc. el-Câmiu’s-Sahîh. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
• Tirmizî, Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ. el-Câmiu’s-Sahîh (Sünenü’t-Tirmizî). İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
• Kur’an-ı Kerim Meâli. Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.

Views: 0